Best oké blijkt.
Een paar weken geleden had ik er één. Een stressvolle situatie.
Op maandagavond geef ik zelf altijd nog graag de F.L.I.P. trainingen. Maar 1 van de deelnemers werd niet lekker, benauwd, warm, een linkerarm welke niet goed wilde functioneren. Plop, het lichtje in mijn hoofd ging wel branden. Maar deze persoon was aanspreekbaar en ik was terughoudend in het bellen. Wel wist ik dan een deelnemer in de groep deze persoon redelijk kende en ook goed was ingesteld op het gebied van EHBO. Ik vroeg haar om assistentie en in overleg belde ik een bekende welke aangaf dat ik 112 moest bellen voor overleg. ‘Ja, 112, dat is toch alleen voor hele heftige gevallen en deze deelnemer praatte toch nog?!
112
Maar inderdaad, dus ik ging bellen naar 112. Er wordt dan gevraagd of je belt voor brandweer, politie of ambulance en in welke regio je zit. Ambulance in Maasdijk. Deze dame vroeg mijn naam en stelde me vragen over de deelnemer. Ik moest de deelnemer een aantal vragen stellen/testjes laten doen, maar die linkerarm zat me niet lekker en dat deelde ik ook met haar. Gedurende het gesprek gaf ze aan dat de ambulance onderweg was en dat we de deelnemer vooral aan het praten moesten houden. Dit kan de hyperventilatie wat onderdrukken. Vervolgens begon de deelnemer over kramp in zijn rug, nu moest die ambulance toch een beetje op gaan schieten…
Twee mensen weggestuurd om de ambulance op te wachten met gele hesjes. Die vingen de ambulance op en de broeders namen het van ons over. Fijn! Achteraf bleek dat we goed hadden gehandeld door te bellen. Dus leermoment: Niet twijfelen, gewoon bellen naar 112. Mocht je daar niet op de goede plek zitten, dan hoor je het wel. De deelnemer bleek een licht hartinfarct te hebben gehad en werd meegenomen naar het ziekenhuis voor onderzoek en vervolgstappen.
Wat deed dit met mij?
Ik merkte dat ik kalm bleef in deze situatie. Dat was fijn, maar miste af en toe wel het gebrek aan bepaalde vragen en woorden. (normaal heb ik daar niet zo’n problemen mee.) Gelukkig heb ik dit samen met een andere deelnemer kunnen doen, waardoor ik rustig kon bellen en overleggen en zij de persoon in kwestie bij de les kon houden. Eenmaal thuis was heel mijn lichaam ineens super zwaar, weg adrenaline.
Wat ik geleerd heb van deze situatie? Niet twijfelen, gewoon bellen en op je intuïtie vertrouwen. Wat ook helpt, als men niet meegenomen hoeft te worden met de ambulance is het een ‘gratis’ consult. Schroom hier dus niet voor en als men wel meegenomen moet worden weet je zeker dat je de juiste keuze hebt gemaakt.
Wat was ik blij dat we deze persoon op de juist manier hebben geholpen en dat het deze deelnemer hier overkwam. En niet ergens waar hij alleen was geweest. Overigens gaat het goed met de persoon in kwestie.
Yvon van de Wetering #gezond #hartinfarct #westland #eerstehulp #samenstaanwesterk